گروه هنری نهال برگزار می‌کند:

دوره آموزش بازیگری با «حسین میرزائیان»

این دوره در سه ماه و در 12 جلسه 4 ساعته برگزار می‌گردد.

در پایان دوره به هنرجویانی که در آزمون تئوری و عملی موفق به کسب نمره قبولی شوند، مدرک رسمی و بین المللی تعلق می‌گیرد.

لازم به ذکر است در راستای حمایت از هنرجویان، گروه هنری نهال با افتخار نسبت به تهیه کنندگی آثار هنرجویانی که از خود شایستگی لازم را نشان دهند، اقدام خواهد کرد. 

ضمن سپاس از مصوبه جدید ستاد ملی مقابله با کرونا و انتقال سینما و تئاتر از گروه مشاغل ۳ به گروه ۲، کانون تئاتر دانشگاه شهید بهشتی با همکاری گروه هنری نهال برگزار می‌کند: 



#کارگاه_بازیگری 
برنامه زمانی پروژه:
• فصل بهار ← آموزش کارگاهی
• فصل تابستان ← تمرین نمایشنامه با گروه
• فصل پاییز ← اجرای نمایش در دانشگاه و سطح شهر

| ویژه دانشجویان علاقه‌مند به هنرهای دراماتیک و تئاتر |

شروع کارگاه از ۲ اردیبهشت‌ماه 🎭
[ ۸ جلسه ۳ ساعته ] 

شروع تمرین نمایشنامه از تیرماه🪑
[ تعداد جلسات بسته به حجم نمایشنامه انتخابی ]

■ با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی (تهویه هوا/ ضدعفونی/ الزام ماسک) ■

سر فصل های کارگاه:
- تئوری تئاتر و اجزای نمایش
- تمرینات بدن 
- تمرینات بیان
- ذهن، بدن، تمرکز
- قدرت تخیل 
- هماهنگی بین بدن و بیان
- نحوه خوانش و برخورد صحیح با متون نمایشی
- بازی های آموزشی و گروهی
- اتود های فردی و جمعی
- نقد و بررسی گزیده‌ای از فیلم‌‌های تئاتر

کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام:
66713074
66725415
09392875028 

آدرس: چهارراه کالج، جنب پمپ بنزین، پلاک۱، مجتمع ویژگان، واحد۴، کافه پلاتو نهال

جملاتی مناسب برای تمرین فن بیان و تقویت هوش کلامی بازیگران:

- لای رولت رنده‌ی لیمو رفته
- کانال کولر، تالار تونل
- پیپ پیپِ کیه؟ پیپِ پاپابزرگِ پاپابزرگِ پاپابزرگم
- تیر و تبر ببر به برِ پیرِ تیزگر، گو تیر تیز کن تبر از تیر تیزتر
- شیش سیخ کباب سیخی شیش هزار
- تاجر تو چه تجارت می کنی؟ به تو چه که چه تجارت می‌کنم؟
- قوری گل قرمزی
- یه یویوی یه یورویی
- دستم در دبه بود، دبه درش دستم بود
- دوغ گاز دار، گاز دوغ دار
- چه ژست زشتی
- سه سیر سرشیر سه شیشه شیر
- لیره رو لوله لوله رو لیره
- رالی لاری!
- کارل و لرل کارها رو رله کردن
- چایی داغه، دایی چاغه!
- سه دزد رفتن به بز دزدی، یه دزد یه بز دزدید، یه دزد دو بز دزدید
- ششلیک شنسل شنسل ششلیک
- کشتم شپشِ شپش کشِ شش پا را
- چیپس، چسب، سس
- افسر ارشد ارتش اتریش
- زیره ریزه میزه، از زیر میز می‌ریزه
- اگزیستانسیالیسم.
- سربازی سر سرسره بازی زد سر سربازی را شکست
- شست، سشوار کرد
- به نام وجودی که وجودم ز وجودش به وجود آمده است
- لورل روی ریل راه میرفت
- منوچهر با بقچه پر ترپچه، توی باغچه، خورد پیازچه!
- دستِ راستِ ماستِ سُسه
- کوکتل کتلت، کتلت کوکتل

بازیگر، در انتهای اتاق رو به دیوار می‌نشیند. در انتهای دیگر اتاق، بازیگر دیگری قرار گرفته که اجازه حرکت کردن ندارد و به پشت بازیگر اول می‌نگرد. بازیگر دوم باید بازیگر اول را به اطاعت از خود وا دارد. وقتی که بازیگر اول رو بر می‌گرداند،  بازیگر دوم به غیر از صوت هیچ راهی برای تفهیم خواسته‌های خود ندارد و مجاز نیست از واژه استفاده کند.
غیر ممکن به نظر می‌رسد، اما شدنی‌ست. این تمرین، به راه رفتن روی طناب به قصد عبور از ورطه می‌ماند، اما ضرورت آن قدرت غریبی ایجاد می‌کند.

 فضای خالی | پیتر بروک

تصور معمول از روند تمرین این است که بازیگر در مرحله اول باید گفت‌و‌گوها را حفظ کند، اما این یک تصور خطرناک است. در عمل، این تقریبا آخرین مرحله کار است.

اولین مرحله تمرین دریافت معنی‌ است:
مطالعه متن نمایشنامه بدون حفظ کردن آن، به این منظور که معنای نمایش و آن‌چه نویسنده می‌خواهد درباره انسان و جهان بگوید، آرام آرام دریافت شود.

دومین مرحله تمرین درونی کردن فکر نمایشنامه است:
به محض این‌که بتوانید فکر نمایشنامه و کلمات را از صفحه کاغذ جدا کنید، در مرحله دوم تمرین هستید. در این مرحله هم‌چنان باید در مقابل وسوسه حفظ دیالوگ‌ها مقاومت کنید، زیرا حفظ کردن مانع از درک واقعی نمایشنامه می‌شود. اگر در درک بعضی کلمات مشکل دارید به فرهنگ لغت مراجعه کنید. هرگز عجله به خرج ندهید. با آرامش کار کنید، بگذارید شرایط محیطی نمایش شما را تغذیه کند.

و اما سومین مرحله متحقق ساختن نمایش است:
وقتی از تعبیر نقش خود مطمئن شدید سهم خود را به نمایش ادا کرده‌اید و می‌توانید در پوسته ایجاد شده شروع به حفظ دیالوگ‌ها بکنید.

استلا آدلر
" تکنیک بازیگری|ترجمه احمد دامود"

میخائیل چخوف یکی از شاخص‌ترین شاگردان استاد بزرگ، استانیسلاوسکی بود که به مخالفت شدید با وی برخاست. او توضیح داد که یک روش خوب پرورش بازیگر، باید بتواند بازیگرانی بسازد که از پس اجرای هر نقشی برآیند و مشکل اساسی سیستم استانیسلاوسکی در این است که از بازیگران می‌خواهد که شباهت‌هایی پیدا کند بین زندگی شخصی خودش و نقشی که قرار است بازی کند. اما مگر دایره تجربیات شخصی یک آدم تا چه حد می‌تواند گسترده باشد؟ بنا بر این بازیگر سیستم استانیسلاوسکی پس از چند سال کار، در تمام نقش‌هایی که بازی می‌کند، خودش را تکرار می‌کند و فاتحه استعدادش را می‌خواند. چخوف هم مثل استانیسلاوسکی و واختانگوف، انگشت گذاشت روی یک مسأله‌ی اساسی: محدودیت میدان تجربه بازیگر برای شخصیت پردازی.

وی توضیح داد محرک‌ها باید محرک‌های بیرونی باشند، نه درونی. (برخلاف سیستم استانیسلاوسکی که از درون به بیرون شکل می‌گیرد) او همکاری فضا، تخیل و نیت را جانشین حافظه احساسی استانیسلاوسکی کرد.
در شکل زیر چارت معروف میخائیل چخوف به نام دایره الهام در بازیگری را مشاهده می‌کنید که تکنیک‌های مورد نیاز یک بازیگر حرفه‌ای در رسیدن به الهام را نشان می‌دهد.

به گفته چخوف تکنیک از نان شب برای بازیگر واجب‌تر است. وقتی یک بازیگر روی یک تکنیک، مثلا تکنیک فضاسازی کار می‌کند، باید آن‌قدر تمرین کند که هروقت دلش خواست لامپ مربوط به فضاسازی را در چارت روشن کند. بعد از چند وقت می‌فهمیم که در حین اجرا فقط کافی‌ است یک یا دوتا از لامپ‌ها را روشن کنیم، مابقی خودبه‌خود روشن خواهند شد. بدون این‌که توجهی به آن‌ها صورت بگیرد. کافی‌ است نصف لامپ‌ها روشن شوند تا الهام خودبه‌خود فوران کند. آن هم با شدت و قدرتی خیلی بیشتر از قبل!

از کتاب "بازیگری" ترجمه کیاسا ناظران

مجموعه * کافـه پلاتـو نهــ🌱ـــال *
در محیطی مجهز، آرام و صمیمی همه روزه از ساعت ۸ الی ۲۴ آماده خدمت رسانی به هنرمندان عزیز می‌باشد.

🎭 پلاتو کوچک (20m):
- عادی ساعتی 10000 تومان
- دانشجویی ساعتی 8000 تومان
- قرارداد ساعتی 7000 تومان

🎭 پلاتو متوسط (25m):
- عادی ساعتی 12000 تومان
- دانشجویی ساعتی 9600 تومان
- قرارداد ساعتی 8400 تومان

🎭 پلاتو بزرگ (30m):
- عادی ساعتی 15000 تومان
- دانشجویی ساعتی 12000 تومان
- قرارداد ساعتی 10500 تومان

☕️ کافه و اتاق سیگار

📍دسترسی راحت به ایستگاه‌های مترو، بی‌آرتی و سالن‌های نمایش

برای کسب اطلاعات بیشتر و رزرو تماس حاصل فرمایید:
66713074
66725415
09392875028

آدرس: چهارراه کالج، جنب پمپ بنزین، بن‌بست هلال‌احمر، پلاک۱، مجتمع ویژگان، واحد۴

استانیسلاوسکی در کتاب ((سیستم و روش های هنر خلاق)) مطالب زیر را گفته است:

نمی‌توان انتظار داشت که تمرکز را در چند کلمه موجز و روشن که برای همه قابل فهم باشد تعریف کنیم.
نخست ببینیم این تمرکز چگونه حالتی است؛ درونی است یا بیرونی؟
چون می‌دانیم کاملا امکان‌پذیر است که بی‌حرکت بنشینید و به چیزی خیره شوید. در حالی که افکارتان آزادانه از این شاخه به آن شاخه می‌پرد. 
ممکن است در ذهن‌تان قرار ملاقات با دوستان جرقه بخورد، در حالی که افکارتان بی‌هدف  در حول و حوش نقشی دور بزند که دوست داشتید بازی کنید،  پس نتیجه می گیریم تمرکز، یک حالت یا بهتر است بگوییم یک عمل درونی است.  ضمنا ما در اینجا به دو تعریف رسیده‌ایم: عمل و عمل درونی.

آیا این عمل فعال است یا منفعل؟

به تجربه می‌دانید که توجه شما می‌تواند بر دو گونه باشد: توجه منفعل و توجه فعال.
و متاسفانه ما از توجه منفعل خود بیشتر از توجه فعال استفاده می‌کنیم، بنابراین باز در می‌یابیم که توجه یک عمل فعال است.

چکیده: تمرکز یک عمل فعال درونی است. اما چگونه عملی است؟! چه چیزی است که عمل می‌کند :" فکر" و بالاخره "تمرکز عمل فعال درونی فکر است"

تخیل عبارت است از قدرت شما در تجسم چیزهایی که هرگز به آن نیندیشیده‌اید. به‌طوری که بنیان هر کلمه و هر رویداد در تخیل بازیگر شکل می‌گیرد. همه چیز دروغ است، مگر اینکه از خلال یک واقعیت ـ تخیل ـ بازیگر ـ عبور کند. تخیل می‌تواند بازیگر را برای ابراز عکس‌العملهای سریع آماده نگه دارد. او می‌تواند سریع ببیند، سریع فکر کند و سریع مجس‍ّم کند؛ برای آنکه تخیل سریع عمل کند، همه آنچه بازیگر باید انجام دهد، آن است که بگذارد تخیل به راحتی، کار خود را انجام دهد.

«تخیل عبارت است از پیش‌بینی آگاهانه حوادث آینده بر اساس درک حس و تحلیل دریافتهای گذشته. در هنر تئاتر، کارکرد تخیل، آموزش و حفظ روان است و در این مورد، هیچ تفاوتی با سایر فعالیتهای هنری که با درون انسان سر و کار دارند، نمی‌کند.»‌

استانیسلاوسکی نیز بر تخیل در بازیگری تأکید بسیار دارد و معتقد است که تخیل یک بازیگر باید فعال باشد و نه منفعل. تخیل فعال بازیگر، چیزی جز رؤیاهای خلاق‌ِ تخیل هنرپیشه یا تصاویر بصری‌ِ چشم درونی هنرپیشه نیست. تخیل نه فقط برای آفرینش، بلکه برای بازسازی آنچه تاکنون آفریده و یا آنچه احتمال فرسودگی دارد نیز نیاز است. تخیل به سؤالهای چه کسی، چه وقتی، کجا، چرا و چطور بازیگر، پاسخ می‌دهد و از این طریق، بازیگر را در خلق تصویرهای هر چه روشن‌تر از زندگی خیالی و بدون وجود خارجی، یاری می‌کند. «قوه تخیل و تصور به بازیگر اجازه می‌دهد که خلاصه و جوهر حقیقت را از حوادث عادی و معمولی روزانه استخراج کند و آن را به صورت بدیع و جذاب برای جلب نظر شنونده و بیننده درآورد. قوه تخیل، احساس و ایمان بازیگر نسبت به اعمال او در روی صحنه را برمی‌انگیزاند. دقت و حافظه، هنگامی به اوج کارایی مؤثر خود می‌رسند که تخیل و تصور را برانگیزاند. دقت در شکل و ماهیت اشیاء اگر ما را به سوی چیزی ورای ظاهر خود نکشاند، کاربرد هنری ندارد.»‌ از آنجا که هدف هنر، انعکاس زندگی نیست و هنرمند نباید تقلید محض کند، بلکه باید خل‍ّاق باشد؛ بنابراین بازیگر، نیازمند نیرویی است تا آنچه را از طبیعت و زندگی مشاهده کرده است با دانسته‌های خود ترکیب کند و در ذهن خود به تصویر بکشد و در نهایت، این تصویر را در قالب نقش، خلق کند و ارائه دهد. از طرفی این امر بدیهی است که یک نویسنده، همیشه نقطه‌چینهایی را در شخصیت، خالی می‌گذارد؛ چرا که نویسنده نمی‌تواند موشکافانه و دقیق به خلق شخصیت بپردازد. بازیگر با ز‌مینهٔ فراهم‌آمده توسط نویسنده در خلق شخصیت، سهیم می‌شود و این تخیل است که به هر دوی آنها یاری می‌دهد و این تخیل، بازیگر را برای دریافت قبل و بعد از نقش که در متن وجود ندارد، کمک می‌کند. اشتباه نیست اگر بگوییم سرچشمه خلق هر هنری، در تخیل است و هر هنری قبل از آنکه به منصه ظهور برسد در تخیل نهفته خالقش، تصویر شده؛ چنانچه گفته شده است: «نخستین شرط بازیگری، تخیل قوی است.»‌

چهره های هالیوودی درباره حرفه بازیگری چه می گویند؟ 

ترتیب بازیگران:
Keira Knightley, Tom Hanks, Anne Hathaway, Ben Stiller, Judi Dench, Michael Fassbender, Natalie Portman, Leonardo DiCaprio, Saoirse Ronan, Andrew Garfield, Olivia Colman, Jason Flemyng, Olga Kurylenko, Tom Hiddleston, Jesse Eisenberg, Brie Larson, Zoe Saldana, Kristin Scott Thomas & Tom Cruise.

( ترجمه اختصاصی #گروه_هنری_نهال )